LTO doet aan imagebuilding.

…Het aantal melkkoeien dat buiten in de wei loopt, groeit, zo blijkt uit nieuwe cijfers van het CBS. …Dat komt door maatschappelijke druk en stimulering vanuit de sector, denkt melkveehouder Wilco Brouwer de Koning. ▶ Heiloo ‘Trek maar een paar laarzen aan, dan halen we gelijk de koeien op.’ Wilco Brouwer de Koning uit Heiloo heeft 102 melkkoeien in het weiland staan. Maar door de droogte is er niet veel gras meer en de dieren worden in de stal bijgevoerd. ‘We gebruiken daarvoor een deel van ons winterrantsoen’, legt hij uit. ‘Dat doen we trouwens het hele jaar door, want wij houden de koeien ’s nachts binnen.’ Voor Brouwer de Koning spreekt het vanzelf dat zijn koeien van voorjaar tot najaar overdag buiten staan. Zo is het altijd gegaan op het melkveehouderijbedrijf dat hij overnam van zijn vader, en de boerderij is erop ingericht. Er is genoeg weidegrond, er staat bedrading langs en het is niet al te ver van de stal. ‘Kom!’, roept hij zijn koeien. Maar die maken niet direct aanstalten. Ze hebben dus nog geen tekort aan gras, constateert hij. Anders hadden ze al wel staan wachten. Hij jaagt een paar koeien door het hek. ‘Het zijn kuddedieren. Als er een paar gaan, dan volgt de rest.’ weer groei Na een jarenlange daling is er sinds vorig jaar weer groei in het aantal koeien dat buiten in de wei staat. Uit cijfers die het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) vandaag publiceert, blijkt dat 68 procent van de melkgevende koeien in 2017 buiten in het weiland stond. In 2015 en 2016 was dat nog 65 procent. Als je kijkt naar het aantal bedrijven dat de koeien naar buiten stuurt, ligt dat percentage hoger (77 procent in 2016 en 78 procent in 2017). Dit komt doordat heel grote bedrijven hun koeien vaker binnen houden. Van de bedrijven met meerdan 160 koeien blijft bijna de helft altijd op stal. Als bestuurslid van landbouworganisatie LTO Nederland volgt Brouwer de Koning de maatschappelijke discussies goed. ‘Een jaar of tien geleden maakte niemand zich echt druk om weidegang’, zegt hij. Een deel van de bedrijven is er daarom niet op ingericht. ‘Als je investeert in een bedrijf, doe je dat voor een pakweg dertig jaar’, legt de veehouder uit. ‘Het is echt niet zo eenvoudig om dat zo te veranderen dat de koeien weer naar buiten gaan.’ In 2010 graasde nog driekwart van de koeien buiten, blijkt uit de CBScijfers. Dat nam in de jaren erna geleidelijk af tot 65 procent in 2015 en 2016. Deels komt dat door de aanschaf van melkrobots, zegt Brouwer de Koning. Daar gaan koeien zelf naartoe om gemolken te worden. ‘Dat is een ander ritme dan een melkstal waar de koeien ’s ochtends en ’s avonds gemolken worden.’ Een andere oorzaak voor de daling is de schaalvergroting. Voor bedrijven met heel veel koeien is het moeilijker ze buiten te laten grazen. convenant Dat de ontwikkeling nu weer de andere kant op gaat, heeft te maken met de maatschappelijke wens dat koeien buiten lopen. De sector stelde daarom het Convenant Weidegang op. Hierin legden onder meer veehouders en zuivelbedrijven vast dat ze weer terug willen naar het niveau van 2012. Zuivelbedrijven betalen daarom inmiddels meer voor melk van weidekoeien, zodat veehouders ook financieel geprikkeld worden. ‘Wij leveren aan Friesland Campina en krijgen 1,5 cent meer per liter’, zegt Brouwer de Koning. Maar indirect betaalt de agrarische sector dat extraatje grotendeels zelf, voegt hij eraan toe. ‘De consument wil nog niet veel extra betalen voor weidemelk.’ Zelf vindt de veehouder het belangrijk dat koeien buiten lopen. Het sluit aan bij hun natuurlijke graasgedrag en het is goed voor het landschap. Toch hebben koeien die binnen blijven volgens hem geen slechter leven. ‘In een moderne stal heeft een koe het net zo goed als buiten. Als dat niet zo was, zouden alle boeren hun koeien wel naar buiten sturen. Een koe die zich niet goed voelt, geeft namelijk ook minder melk.’ Als de overheid wil dat meer koeien naar buiten gaan, moet ze zelf ook haar rol pakken, vindt de Noord-Hollandse boer. ‘Ze moet het dan makkelijker maken om grond te ruilen met akkerbouwers. Sommige boeren hebben namelijk te weinig land om hun koeien buiten te laten grazen. Daarnaast moet de overheid dan kavelruil stimuleren en ook financieel mogelijk maken. Zo kunnen boeren land krijgen dat dichter bij hun boerderij ligt.’ <
Afbeelding

Het imago van de boer is helemaal niet zo slecht, maar die groene activisten kunnen beter communiceren als onze mensen van de LTO.
De meeste consumenten willen gewoon goed en veilig voedsel en dat is vanzelfsprekend goedkoop.
Maar misschien is de LTO er niet voor de blijvers.
Maar een mini camping die uit zijn voegen groeit heeft ook meer aan een branche organisatie als aan de LTO .
En zo gaat dat ook met de zorgboerderijen .

Imago building is meegaan met de groene activisten.
Ot en Sien verhaal .Wie de schoen past trekt hem aan!