« Forum

Jack Rijlaarsdam: beleidsmakers moeten gaan inzien dat niet alles tegelijk kan

Door Sacha Wunderink,

Gebiedsprocessen zijn al ingewikkeld genoeg. Dus waarom het niet makkelijker maken waar het kan? Dat dacht Jack Rijlaarsdam, LTO Noord-themahouder Ruimtelijke Ordening in Noord-Holland, ook toen hij aan de wieg stond van de ondersteunende handreiking in het complexe speelveld van gebiedsgerichte aanpak (GGA) en het Provinciaal Programma Landelijk Gebied (PPLG).

Jack Rijlaarsdam (‘van origine actievoerder en geen rasbestuurder’) is trots op het document waarbij alle punten op een A4’tje passen. Niet enkel op zijn krediet weg te schrijven. ‘Het is een kindje van vele vaders en moeders.’

De handreiking moet alle leden die de landbouw in de gebiedsprocessen vertegenwoordigen een steun in de rug geven. ‘Zodat ze weten wat de denkrichting van onze club is. Als ze dat in hun achterhoofd houden en de goede vragen stellen, bewegen we de goede kant op.’ Maar ook richting beleidsmakers, ambtenaren en natuurterreinbeherende organisaties kunnen de standpunten helpend zijn. ‘Zodat ze weten dat we wel wat willen, maar dan ook wisselgeld nodig hebben. De landbouw mag niet de deurmat voor het provinciehuis zijn waarop iedereen zijn voeten afveegt. De liefde moet van twee kanten komen.’

Dat wisselgeld zit in de handreiking verpakt. Als voorbeeld noemt Rijlaarsdam de PAS-melders. ‘Geef die eerst een vergunning. Eerder kun je ze ook geen reductiemaatregelen opleggen.’

Tegengeluid

De gestelde randvoorwaarden vormen een tegengeluid op de druk die volgens Rijlaarsdam op de landbouw wordt gelegd. ‘Ze hebben het over de transitie van het landelijk gebied, maar eigenlijk is het een transitie van de landbouw. Ons land bestaat voor een derde uit platteland, twee derde is stedelijk gebied. Maar daar wordt bijna niets gedaan. Het platteland moet de doelen realiseren om de wereld te redden.’

Over die doelen is hij kritisch. ‘Er zijn geen budgetten aan gekoppeld, het is niet duidelijk wat er bereikt moet worden. Van onderaf moet er voor oplossingen worden gezorgd. Heel modern. Maar het wordt /ze gewoon te spannend en schuiven het af op andere mensen. Maar de bestuurders gaan uiteindelijk wel zeggen of het genoeg is.’

Daarbij voelen de provincies de hete adem van Den Haag in de nek hijgen, weet de themahouder. ‘Als de provincie geld wil voor het PPLG, moeten ze vooral opschrijven wat ze in Den Haag willen. Ook als het niet haalbaar is of niet de gewenste richting. En daarmee worden doelen niet realistisch.’

Volgens de melkveehouder moeten beleidsmakers gaan inzien dat niet alles tegelijk kan. ‘Ondernemers weten dat je moet prioriteren en keuzes moet maken. In de gebiedsprocessen zijn de dossiers in diverse handen. De verantwoordelijke voor biodiversiteit wil 100 procent scoren, maar die voor vernatting ook. Niemand die de touwtjes van het integrale gebiedsproces in handen heeft, prioriteert en keuzes maakt.’

Hoewel het ‘kindje’ in Noord-Holland is geboren, wordt de handreiking ‘zoetjes aan verspreid’. ‘De standpunten zijn redelijk generiek en worden ook in de andere provincies van regio West ingezet. Via de afdelingsvoorzitters willen we het uitventen. Met tekst en uitleg.’

Meer: ltonoord.nl/regios-en-provincies/regio-west/…